Ο Κ. Τσέτσος ήταν πρόεδρος του Επταχωρίου Καστοριάς κατά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο. Συνεργάστηκε στενά με τον Κωνσταντίνο Δαβάκη όσο αυτός και το Απόσπασμα Πίνδου έδρευαν στο Επταχώρι
[Αποστολέας: Ιωάννα Λουλάκη].

Επταχώρι 8 Ιανουαρίου 1941
Γενναίε Συνταγματάρχα,
Μόλις χθες, επιστρέψας εξ Αλβανίας και μάλιστα εξ ελαχίστης αποστάσεως από της Κλεισούρας, ευρήκα την επιστολήν σας, εις την οποίαν και σας απαντώ αμέσως.
Χάρηκα πολύ, όπως χάρηκε και όλο το Επταχώρι, διότι αποκατεστάθη η υγεία σας. Και ημείς όλοι καλά είμαστε.
Σχετικώς με την εντολήν σας, σας γράφω.
Το αφιέρωμά σας εις τον ναόν της Αγίας Παρασκευής μας, ας είναι ένας μικρός πολυέλαιος, έστω και τεσσάρων λαμπάδων προ της Ωραίας Πύλης∙ και, εάν η αξία κρίνηται υπερβολική, ας είναι δύο κανδήλαι, μία για την εικόνα της Παναγίας και μία για την εικόνα της Αγίας Παρασκευής.
Το μεγαλύτερόν σας όμως αφιέρωμα, κατά την γνώμην μου και την γνώμην του γράφοντος την επιστολήν μου, δημοδιδασκάλου Δημ. Ταμπακοπούλου, ας ήτο μία πατρική σας εν καιρώ προσπάθεια να αποκτήση το Επταχώρι δημόσιον δρόμον εκ Μόρφης διά Πεντάλοφον, διότι από εκεί είναι τα κέντρα εφοδιασμού και καταναλώσεώς του.
Το Επταχώρι θα σας ευγνωμονή. Σας ευγνωμονεί ήδη, διότι το εσώσατε από την καταστροφήν. Θα σας ευγνωμονή αιωνίως, εάν του χαρίσετε και ζωήν διά της συγκοινωνίας, εκ της οποίας υποφέρει, καταδικαζόμενον εις μαρασμόν, παρά τα προσοδοφόρα δάση του.
Ερρίψαμεν οι δύο μας την πρότασιν να ονομασθή η πλατεία μας «Πλατεία Δαβάκη Κ.» και εγένετο ασπαστή. Εν καιρώ θα σας ανακοινώσωμεν πράξιν του Κοινοτικού Συμβουλίου.
Ελπίζομεν ότι θα εισηγηθήτε όπου δει μίαν τοιαύτην πρότασιν διά την ζωήν και το μέλλον του Επταχωρίου, μετά του οποίου συνεδέθη το όνομά σας, από τας πολεμικάς επιχειρήσεις, ων υπήρξατε πρωταγωνιστής.
Ο αείμνηστος Υπολοχαγός Διάκος έχει ταφή εις το νεκροταφείον Ζούζουλης.
Σας έστειλα και άλλην μίαν επιστολήν προ καιρού.
Όταν, συν Θεώ, αναχωρήσητε διά το Μέτωπον, μου γράφετε.
Έχοντες υπόψει και τας προς την Πατρίδα υπηρεσίας μου, ενεργείτε ό,τι δει.
Απ’ όλο το Επταχώρι, τα σέβη μου. Χαιρετισμούς ιδιαιτέρως από τον μπαρμπα-Θεοχάρη, τον μπαρμπα-Κώστα, Κώσταινα και Πάτρα, και από την οικογένειάν μου, και από τον γράφοντα την παρούσαν μου Ταμπακόπουλον, δημοδιδάσκαλον.
Με πολλήν εκτίμησιν
Κοσμάς Τσέτσος

ΥΓ. Ο γαμβρός μου Κώστας έχει τραυματισθή εις τον μηρόν.